Skleciłam taki oto list-odpowiedź niemal wstrząśnięta indolencją tych, którzy jednak pewne proste kwestie winni, jak najbardziej, zrozumieć.
Mam tylko nadzieję, iż poruszy on "wrażliwe" serca...
Otóż i list w całości:


P. Dyrektor:
Jacek BARTMAŃSKI
Departament Doskonalenia Regulacji Gospodarczych
Ministerstwo Gospodarki
Plac Trzech Krzyży 3/5, 00-507 Warszawa




Serdecznie dziękujemy za skierowane do nas pismo (DDR-VI-0210-1/9/12/507), w obrębie którego wyjaśnia Pan nurtujące nas kwestie związane z pracami Rządu nad Ustawą o Odwróconym Kredycie Hipotecznym.

Po jego przeczytaniu uwidaczniają się nam dwa istotne spostrzeżenia, otóż: brak zrozumienia odnoszący się do naszych sformułowań – to po pierwsze, a po drugie – nie podjął Pan, w ogóle, zasadniczego wątku dotyczącego roli, dodajmy: niechlubnej, jaką odgrywa w pracach nad Ustawą Ministerstwo Gospodarki właśnie.

W czym rzecz? Otóż: na polskim rynku panoszą się Fundusze Hipoteczne, które oferują borykającym się z problemami finansowymi seniorom (ich liczba stale rośnie, i to w postępie geometrycznym!) produkt w postaci Renty Dożywotniej i, co najistotniejsze, są jedynymi, gdyż to właśnie za przyzwoleniem Ministerstwa Gospodarki nie mają w tym względzie żadnej konkurencji.

Stało się bowiem tak, iż Ministerstwo Gospodarki, za namową wspomnianych Funduszy, wstrzymało prace Rządu nad Uchwałą o Odwróconym Kredycie Hipotecznym (już przygotowaną przez Ministerstwo Finansów).
Ministerstwo Gospodarki wyszło bowiem z takiego oto niezrozumiałego... a może i zrozumiałego, ale o tym później, założenia, że skoro są jakieś wątpliwości natury prawnej, to należy je rozwikłać nie patrząc na upływający czas - jakże inaczej zresztą biegnący u schyłku życia każdego człowieka.
Ministerstwo Gospodarki rozpostarło tym samym parasol ochronny, przyzwalając na monopol zainteresowanych w odwlekaniu w nieskończoność uchwaleniu rządowej ustawy Funduszom.
Co więcej: oddało do dyspozycji rzeczonym Funduszom nieprawdopodobnie skuteczny oręż w walce o klienta, gdyż mogą one (Fundusze) manipulować opinią publiczną w taki sposób, aby z jednej strony: permanentnie zniechęcać do przyszłej rządowej ustawy możliwie największą rzeszę seniorów, zaś z drugiej: oferować im swój własny, no i jedyny na rynku produkt, który, co tu ukrywać, jest zdecydowanie mniej korzystny, a i niebezpieczny dla ewentualnych beneficjentów (mamy tutaj na myśli fakt, iż Fundusze natychmiast przejmują na własność nieruchomości, z którymi mogą później robić, co im się żywnie podoba).
Zważywszy zatem na powyższe wątki bez trudu można dojść do takiej oto konkluzji: polski rząd nie dba o los seniorów łamiąc jednocześnie zasady funkcjonowania rynku w demokratycznym państwie, ponieważ popiera w tym względzie monopolistyczne praktyki Funduszy.

Uściślijmy jednak fakty, otóż, nie chodzi tutaj o cały nasz rząd, ale konkretnie o Ministerstwo Gospodarki, które, albo w swojej niewiedzy, w co chcielibyśmy wierzyć, ale przychodzi to nawet średnio rozgarniętym ludziom z trudem, albo odnosi korzyści wynikającego z kreowanego przez siebie takiego stanu rzeczy.

Nie chcemy być tutaj gołosłowni i dlatego przytoczymy kilka faktów świadczących, iż raczej o korzyści Ministerstwa Gospodarki tutaj chodzi, chociażby z logicznego punktu widzenia, i tak:

- sami podejmowaliśmy rozmowy z jednym z Funduszy, którego Prezes, z rozbrajającą
szczerością, przyznał, że jest częstym gościem w Ministerstwie Gospodarki, a i u
v-ce Premiera także bywa;
- nigdy nie pokazano, ba! nawet nie określono liczebnie umów, jakie, rzekomo, Fundusz
już zawarł;
- wycena naszej nieruchomości odbyła się z naruszeniem wszelkich zasad uczciwości
i została zaniżona (ponad 50 procent) w stosunku do ekspertyzy licencjonowanej firmy;
- wstępne rozmowy z Funduszem odbywały się w iście sielskiej atmosferze, ale gdy tylko
sprzeciwiliśmy się naruszeniu zasad uczciwej wyceny stały się oschłe, a nawet i zaczęto
nas atakować;
- w przygotowanej przez Fundusz umowie roiło się od wielu haczyków, z których na
uwagę zasługują m. in. takie oto kwestie: nie można sprawdzić, kto, de facto, będzie
realizował finansowe zobowiązania, i jak długo; dlaczego podpisujący umowę nie
może mieć wpływu na zaistnienie takiego faktu, że może ona zostać przekazana innemu
właścicielowi, i to bez jego wiedzy; wprowadza się w umowie nieprecyzyjne
sformułowania, ot, chociażby takie, na mocy których w nieskończoność można
finansowo karać seniorów, na przykład: za bliżej nieokreślone łamanie zasad porządku
społecznego.

Nasze spostrzeżenia jak najbardziej znajdują swoje odzwierciedlenie w licznych publikacjach, na które bez trudu można się natknąć nawet i w internetowych portalach.
Wiele z tych publikacji jest autorstwa samego Prezesa Funduszu Hipotecznego Dom lub też zostało zredagowanych w oparciu o jego wypowiedzi. Warto zatem sięgnąć do kilku z nich, a zatem: na http://www.odwroconahipoteka.pl czy http://www.serwisprawa.pl Prezes Majkowski oświadcza, że: „Szczerze mówiąc, to my jesteśmy inicjatorem rozmów z Ministerstwem Gospodarki”, i dalej: ”Określiliśmy kierunek, w którym chcemy podążać, ale z proponowaniem konkretnych rozwiązań lepiej się wstrzymać, gdyż istnieje wiele możliwości”. Dalej Prezes mówi o braku rozwiązań w odniesieniu do Kodeksu Cywilnego, co, jego zdaniem, rzecz jasna, odwleka w czasie prace Ministerstwa Gospodarki nad regulacją prawną dla Funduszy.
Tym czasem, nikt mu przecież nie broni stosowania takich rozwiązań w obrębie zawieranych umów, które będą chroniły seniorów. Prezes także mija się z prawdą stwierdzając, że „publicznie informujemy o wysokości świadczeń wypłacanych seniorom” – nam zdecydowanie odmówiono takich informacji.

Zadziwiająco także rysuje się pozorna z gruntu rzeczy troska o seniorów, gdy Prezes tłumaczy wszem i wobec, iż banki żadną miarą nie będą zainteresowane w produkcie przygotowywanym przez Rząd (dla poparcia tego wątku przytoczyć można także głos Pani Marii Schieht - Prezes F.H. Familia, którą niby to martwią przyszłe koszty banków, chcących ewentualnie realizować rządową ustawę o Odwróconym Kredycie Hipotecznym, ale tym samym publicznie poddaje w wątpliwość celowość takiej ustawy, a dalej: wręcz zniechęca seniorów do oczekiwania na jej uchwalenie).
Prezes Majkowski w jednym z wywiadów autorytatywnie stwierdza, iż: ...” w jego opinii hipoteka odwrócona, oferowana na szeroką skalę w bankach, może pojawić się dopiero za dwa lub trzy lata”.

Jeżeli zatem mamy świadomość faktu, iż Prezesi Funduszy Hipotecznych konsultują i bywają w Ministerstwie Gospodarki, to takie wypowiedzi, doprawdy! muszą zniechęcić seniorów do oczekiwania na rządową ustawę – lepszą, bezpieczniejszą i bardziej przejrzystą, ale nie wiadomo, kiedy w praktyce zrealizowaną.

Warto w tym miejscu postawić takie oto pytanie, a mianowicie: kto upoważnił Fundusze do lansowania opinii publicznej takich rewelacji i jakie ponieśli z tego tytułu koszty, że mogą sobie pozwolić na zupełnie swobodne działanie jako jedyni na polskim rynku finansowym.

Jeżeli zatem Ministerstwo Gospodarki rzeczywiście ma na względzie dobro seniorów, to dlaczego, u licha, nie zablokowało działalności Funduszy na czas wprowadzenia rządowej ustawy?
Odpowiedź jest tutaj bajecznie prosta, ale jednak dwuznaczna, gdyż z jednej strony Ministerstwo Gospodarki nie dysponuje taką mocą sprawczą, zaś z drugiej – Ministerstwu Gospodarki zależy na tym, aby taki stan rzeczy utrzymywał się w możliwie najdłuższym okresie czasu, a wszystko po to, aby wspierane przez nie Fundusze zdążyły w maksymalnym stopniu pozapełniać swoje przepastne kiesy.

Doskonale pamiętamy prace Komisji Sejmowej nad rozstrzygnięciem, kto i ile wziął za tak sławetną ustawę hazardową. Czy w tym konkretnym przypadku nie mamy aby do czynienia z identycznymi machlojkami, tyle tylko, że w tym konkretnym przypadku koszty ponoszą seniorzy, którym nie po drodze do hazardowych lokali.

Reasumując: widzimy, jak na rynku panoszą się w majestacie prawa, bo chronione przez Ministerstwo Gospodarki, Fundusze Hipoteczne, a seniorzy? No cóż, biedni i omamiani nie mogą doczekać się przyzwoitej ustawy, tylko dlatego, że ktoś sprytnie gra im na nosie, a może i nie tylko im, co wielce prawdopodobne.

Przecież istnieje instytucja ochrony konkurencji na polskim rynku, ale tym Fundusze Hipoteczne nie muszą się przejmować, wszak chroni ich Ministerstwo Gospodarki, a konkurencji, za sprawą ich sprytnego działania i niezrozumiałej bierności polskich władz, to długo mieć nie będą.

Znamienny jest tutaj przykład Funduszu Hipotecznego Dom (jego Prezes, P. Majkowski, chwali się, że współpracuje z Ministerstwem Gospodarki w celu ustalenia rzekomo korzystnych dla seniorów postanowień), który został pozwany do Sądu przez Urząd Ochrony Konsumentów i Konkurencji.
UOKiK zakwestionował aż 5 (pięć!) postanowień we wzorach, stosowanych przez Fundusz Hipoteczny Dom, Umów Dożywocia i wpisanie ich do rejestru klauzul niedozwolonych – czy taki partner może być zatem dla Ministerstwa Gospodarki wiarygodny?

Dla każdego jawi się tutaj klarowność intencji Funduszy, ale... dziwnym trafem, Ministerstwo Gospodarki nadal korzysta z porad takich „partnerów” i z ich inicjatywy wydłuża w nieskończoność wejście w życie rządowej ustawy o Odwróconym Kredycie Hipotecznym.

Z poważaniem

Do wiadomości: Ministerstwo Finansów; MSWiA; Prezes Rady Ministrów – Premier RP: Prezydent RP, UOKiK

List do Ministerstwa Gospodarki i innych dotyczy ustawy o odwrotnej Hipotece.
Polecam

Witam
Cóż można tu więcej powiedzieć? Poczekajmy na odzew rządzących

A czekajcie sobie czekajcie na odpowiedzi... Nie zmienia to faktu, że fundusze hipoteczne mają się i będą miały się dobrze, chociażby pod "parasolem dobrych praktyk". To tyle, co mam do powiedzenia.

Dawno się nie wypowiadałem tu na tym Forum bo jakoś ciągle brakowało czasu, jednak cały czas śledzę "losy" odwróconej hipoteki. Tak sobie myślę, że chyba nasze pisanie obudziło nieco polityków... Oby tylko skutecznie zabrali się do roboty. Widziałem, że pojawiły się jakieś nowe dokumenty w temacie, ale jeszcze ich nie czytałem, więc nie będę się wypowiadać. Jak przeczytam, to się wypowiem.